Jakub Szelest, syn Wincentego i Marianny z domu Serednickiej, urodził się 21 lipca 1900 roku w Krzywem, w powiecie Brzozów (dawna Galicja, obecnie województwo podkarpackie). W latach 1910-1914 uczęszczał do szkoły pospolitej w Sanoku, a następnie do trzyletniej Szkoły Wydziałowej im. ces. Franciszka Józefa w Sanoku. W latach 1917-1921 kształcił się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Krośnie. W 1918 roku został powołany do służby wojskowej, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej i uczestniczył w obronie Przemyśla (1.XI.1918- 16.V.1919). W 1920 roku walczył w bitwie warszawskiej. Za zasługi w czasie wojny otrzymał awans na stopień kaprala oraz odznaczenia: Gwiazdę Przemyśla i Krzyż Walecznych. W 1921 roku podjął pracę nauczyciela w dwuklasowej szkole w Bliznem. W roku 1922 oddelegowany został przez kuratorium do pracy w dwuklasowej szkole publicznej w Dębskiej Woli. 25.VI 1923 roku zawarł związek małżeński z Józefą Antkowską, nauczycielką uczącą w Dębskiej Woli i Kawczynie. Od 1923 roku pełnił obowiązki kierownika miejscowej szkoły. W 1932r. założył Ochotniczą Straż Pożarną w Dębskiej Woli, której był komendantem. Za działalność edukacyjną i społeczną otrzymał następujące odznaczenia państwowe: Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (1929 r.), Brązowy Medal Zasługi (1935r.) i Srebrny Krzyż Zasługi (1938 r.). W czasie drugiej wojny światowej zastał zmobilizowany do służb w Wojsku Polskim, w 1940 r. został przez władze okupacyjne zawieszony w czynnościach służbowych. Działalność partyzancką rozpoczął pod koniec września 1939 r. W szeregach Armii Krajowej działał od 2 IV 1940 r. do 17 III 1945 r. Działał pod pseudonimem "Wilk", stworzył i był komendantem placówki Nr 1 Sobków o kryptonimie S-13 należącej do Pod obwodu "Klin". W IX 1944r. J. Szelest uzyskał stopień podporucznika, wtedy też przyjął pseudonim "Bożydar". W trakcie swojej działalności partyzanckiej rozprowadzał prasę podziemną, obsługiwał radiostację, nadzorował zrzuty broni. Od 1940r. do końca 1944r. na terenie Dębskiej Woli organizował tajne nauczanie w wyższych klasach szkoły powszechnej, w klasach na poziomie szkoły średniej oraz prowadził bibliotekę dla młodzieży i dorosłych. 11 IX 1945r. ponownie objął stanowisko kierownika Szkoły Publicznej II stopnia w Dębskiej Woli. Po wojnie ponowił próby przeniesienia Dębskiej Woli z gminy Sobków pod władzę gminy Morawica, a tym samym przynależności wsi do powiatu kieleckiego. W pamięci mieszkańców Dębskiej Woli zapisał się jako wspaniały nauczyciel i niestrudzony działacz społeczny. To on leczył ludzi, odbierał porody, propagował ziołolecznictwo i sadownictwo, pisał ludziom podania i pisma do urzędów, godził zwaśnionych sąsiadów. Założył szkółkę ogrodniczą, hodował pszczoły, a miód rozdawał potrzebującym. Czynił starania o otwarcie szkoły w Zbrzy. Zmarł po długiej chorobie w dniu 27 VII 1947r. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Armii Krajowej nadanym w 1981r.

Film: Głośno o Szeleście” (kliknij w link poniżej)