Jakub Szelest, syn Wincentego i Marianny z
domu Serednickiej, urodził się 21 lipca 1900 roku w Krzywem, w powiecie Brzozów
(dawna Galicja, obecnie województwo podkarpackie). W latach 1910-1914 uczęszczał
do szkoły pospolitej w Sanoku, a następnie do trzyletniej Szkoły
Wydziałowej im. ces. Franciszka Józefa w Sanoku. W latach 1917-1921
kształcił się w Państwowym Seminarium Nauczycielskim w Krośnie. W 1918 roku
został powołany do służby wojskowej, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej
i uczestniczył w obronie Przemyśla (1.XI.1918- 16.V.1919). W 1920 roku
walczył w bitwie warszawskiej. Za zasługi w czasie wojny otrzymał awans na
stopień kaprala oraz odznaczenia: Gwiazdę Przemyśla i Krzyż Walecznych. W 1921
roku podjął pracę nauczyciela w dwuklasowej szkole w Bliznem. W roku 1922
oddelegowany został przez kuratorium do pracy w dwuklasowej szkole publicznej w
Dębskiej Woli. 25.VI 1923 roku zawarł związek małżeński z Józefą Antkowską,
nauczycielką uczącą w Dębskiej Woli i Kawczynie. Od 1923 roku pełnił
obowiązki kierownika miejscowej szkoły. W 1932r. założył Ochotniczą Straż
Pożarną w Dębskiej Woli, której był komendantem. Za działalność edukacyjną i
społeczną otrzymał następujące odznaczenia państwowe: Medal Dziesięciolecia
Odzyskania Niepodległości (1929 r.), Brązowy Medal Zasługi (1935r.) i Srebrny
Krzyż Zasługi (1938 r.). W czasie drugiej wojny światowej zastał zmobilizowany
do służb w Wojsku Polskim, w 1940 r. został przez władze okupacyjne zawieszony
w czynnościach służbowych. Działalność partyzancką rozpoczął pod koniec
września 1939 r. W szeregach Armii Krajowej działał od 2 IV 1940 r. do 17 III
1945 r. Działał pod pseudonimem "Wilk", stworzył i był komendantem
placówki Nr 1 Sobków o kryptonimie S-13 należącej do Pod obwodu
"Klin". W IX 1944r. J. Szelest uzyskał stopień podporucznika, wtedy
też przyjął pseudonim "Bożydar". W trakcie swojej działalności
partyzanckiej rozprowadzał prasę podziemną, obsługiwał radiostację, nadzorował
zrzuty broni. Od 1940r. do końca 1944r. na terenie Dębskiej Woli organizował
tajne nauczanie w wyższych klasach szkoły powszechnej, w klasach na poziomie
szkoły średniej oraz prowadził bibliotekę dla młodzieży i dorosłych. 11 IX
1945r. ponownie objął stanowisko kierownika Szkoły Publicznej II stopnia w
Dębskiej Woli. Po wojnie ponowił próby przeniesienia Dębskiej Woli z gminy
Sobków pod władzę gminy Morawica, a tym samym przynależności wsi do powiatu
kieleckiego. W pamięci mieszkańców Dębskiej Woli zapisał się jako wspaniały
nauczyciel i niestrudzony działacz społeczny. To on leczył ludzi, odbierał
porody, propagował ziołolecznictwo i sadownictwo, pisał ludziom podania i pisma
do urzędów, godził zwaśnionych sąsiadów. Założył szkółkę ogrodniczą, hodował
pszczoły, a miód rozdawał potrzebującym. Czynił starania o otwarcie szkoły w
Zbrzy. Zmarł po długiej chorobie w dniu 27 VII 1947r. Pośmiertnie został
odznaczony Krzyżem Armii Krajowej nadanym w 1981r.
Film: „Głośno o Szeleście” (kliknij
w link poniżej)